.

   بازي كودكانه

    زن نه ماه از زيرلباس هايش بالشك روي شكم اش بسته بود و دركوي برزن دست زير بغل شوهرش اداي زن هاي حامله را درآورده بود كه بارشكستني توي دلش است و حالاكه وقت وضع حمل اش بود دراتاق خواب به پشت دراز كشيده بود و از درد زايش به خود مي پيچيد.

    مردكنارتختخواب سر پا بود. دست زن در دستش بود. رگ هاي پشت دست او را نوازش مي كرد و دَم به دَم ­مي گفت، نفس ات را حبس كن، زور بزن .

   پيش پاي زن تشت پُراز آب بود و حوله و اينجا و آنجا گهواره و پوشك و لباس هاي بچه گانه بود و اتاق پُر از اسباب بازي بچّه بود .

    زن از تك و تا افتاده بود. داد زد: "  داره به شكل انفجاري دنيا مي آد. "

    مردگفت: " آها. ديگه تموم شد. "

    زن جيغ كشيد و از حال رفت. مرد خم شد از زير تختخواب، از زير پاي زن عروسك فرنگي لخت و پتي را برداشت روي شكم برهنه زن گذاشت گفت: " اين هم بچّه ­یی كه سال ها چشم به راه اش بوديم. "

    زن چشم هايش را بازكرد. عروسك را بغل زد، به خودش چسباند. سر و صورت اش را غرق بوسه كرد گفت:  " چي شده، چراگريه نمي كنه. "

    مرد گُل از گُل اش وا شده بود. انگشت در دهان بچه كرد. راه تنفس اش بازشد و جيغ و دادش بلند شد.

    زن گفت: " چرا اين قدركولي بازي درمي آره. "

    مردگفت : " خب معلومه. گشنه شه. "

     زن دست بُرد از لاي پيراهن خواب اش جوجوی چپ اش را درآورد .